" Zaman bir kuşak gibi / Sarıl sarıl bitmiyor" cümlesi aklıma kazınmış olsa gerek ki hayatın gerçekliği yüzüme çarpıyor bu cümle ile.
Cahit Sıtkı Tarancı ve Ziya Osman Saba, iki büyük yazar, eşsiz şiir ve öykülerin yanında uzun yıllara yayılan hayranlık verici dostluklarıyla da Türk edebiyatının unutulmazları arasına isimlerini kazıdılar. İki şairin lise yıllarından başlayan arkadaşlıkları, Cahit Sıtkı’nın ölümüne kadar sürdü. Hatta Ziya Osman Saba, Cahit Sıtkı ile arasındaki dostluğu anlatmak için şu satırları söylüyor kitapta " Tahinhelvası olduğu günler o bana helvasını verirdi, ben de ona portakal günleri portakalımı..." belki de sırf arkadaşım seviyor düşüncesi ile sevdiklerini yememeyi göze alacak kadar naif bir kalp. Bir şair.
Ziya’ya Mektuplar, Cahit Sıtkı’nın Diyarbakır’dan, Paris’ten, Burhaniye’den, Ankara’dan Ziya Osman Saba’ya yazdığı mektupların bir araya getirildiği değerli bir eser. İki şairin birbirlerinin şiirlerine eleştirilerini, Cahit Sıtkı’nın şiir dünyasına ve dönemin edebiyatçılarına dair görüşlerini içeren bu mektuplar bence hazine niteliğinde. Cahit Sıtkı'nın şiir ideolojisini anlamak adına çok kıymetli bir eser. Mektuplarında aşklarından, hayatından kesitler ile karşılaşacaksınız.
Bana göre bu değerli şairlerin hayat hikayelerini anlamak ve onlara dair şiirlere bir nebze olsun şahit olmak için okunması gereken bir eser. Çünkü şiir ; daima en ummadığımız yerdedir...
