"Her gün deniz kenarında midye tezgahı açan bir çocuk ne anlar denize hayranlıkla bakanın halinden..? Kilolarca yiyecek; aç için sevinç, tok için zulümdür..."
Zürafa Tozu; hak ettiği ilgiyi görememiş, kuytu bir köşede kalmış ve çoğu kişinin haberdar olmadığı bir roman... Şüphesiz değerinin zamanla anlaşılacağına ve daha görünür olacağına inanıyorum...
Öncelikle romanın orijinal ve ilgi çekici bir kurgusu var ve ilk sayfadan itibaren merak unsuru yakanıza yapışıyor, son sayfaya kadar sizi bırakmıyor... Kitabı okurken yazarın hayal gücüne hayran kalmamak mümkün değil... Hakan Günday'ın romanlarından aldığım tada benzer bir tat aldım bu kitaptan da... Nasıl ki Hakan Günday'ın romanlarındaki karakterler toplum tarafından kabul görmeyen, normalde yadırganacak tipler olmasına rağmen bu kişileri yadırgayamıyorsak aynı durum bu romanda da geçerli... İki yazarın da benzer kafaya sahip olduğunu düşünüyorum... Gerek kitaba yedirdiği sistem eleştirileri ve toplumsal eleştiriler, gerekse oluşturdukları karakterler ve bu karakterlerin hayata bakış açıları yönünden benzerlikler gördüm ve bu durum hoşuma da gitti... En azından Hakan Günday sevenlerin kesinlikle bu kitaba şans vermesi gerektiğini düşünüyorum...
Sizi çokça düşündüren, sık sık toplumsal eleştiriler yapan, kendinizi sorgulayacağınız ve farklı bir perspektifle olaylara, durumlara bakmanızı sağlayacak bir roman...
Benim beklentimi fazlasıyla karşıladı ve uzun bir zamandan sonra okuduğum en iyi kitaplardan biri oldu... Yazarın diğer kitabını da en kısa zamanda edinip okuyacağım...
