SPOİLER İÇEREBİLİR!
Çocuk edebiyatı dersimiz için istenen bir kitaptı. İlk olarak ön yargı ile okumaya başlasam da unutamadığım kitaplardan oldu.
Dış görünüşü garip ve kocaman, siyah gözleri olan küçük bir kız Momo. Bizlere ise çok anlamlı şeyler anlatıyor. Sıradışı özelliği bizlere sıradan gelebilecek olan 'dinlemek'. Herkesi, her şeyi dinlemek. Birçok yaştan arkadaşı var ama en yakın arkadaşları ihtiyar çöpçü Beppo ve turist rehberi Gigi. Arkadaşlık nedir çok içten hissediyorsunuz.
"Zaman yaşamın kendisidir." Momo, zaman hırsızları olan duman adamlarını birçoğumuzun önemsemediği dinleme eylemi ile yeniyordu. Sürekli meşgul olmaya başlamış, hiçbir şeye vakti kalmayan, sürekli canları sıkkın arkadaşlarını böyle kurtarıyordu.
Günümüzde yaşadıklarımız ile çok benzer yönleri olan bu kitap okunması gerekenler içinde.Konuşmayı bir kenara bırakıp bir şeyler yapmanın gerekliliğini gösteriyor. En içten duyguları bizlere hatırlatıyor. Sizler de biraz olsun dinlemeye ne dersiniz?
