Dışarıdan gelen seslerle irkildik. Filiz'le birbirimize gülümsedik önce. Ardından ellerimi tutup yanaklarına götürdü. "Dünya yıkılıyor sanırım, ama gel gör ki biz burada kilitli kaldık" dedi. Sonra kulağıma eğilerek "Dünya eğer şimdi, şu an yıkılmaya başlasaydı bana söyleyeceğin son söz ne olurdu?" diye sordu. Tutuklaştım, elim kolum bağlandı sanki. Ne diyeceğimi bilemedim. Filmlerden izlediğim, kitaplardan okuduğum sahne gerçekleşiyordu. Ama ben o filmin en korkak, en çocuk kahramanıydım ve birçok şeyde olduğu gibi kendi acemiliğime apansız yakalanmıştım. Orada Filiz'e "Seni hiçbir dünya telaşına değişemem" demeyi çok isterdim.
