Yok; yok; yok!..
En güzeli neydi? Kitaplık mı? Kitli duracak? Gazete mi? Çıkartmayacaksın. Münazara, münakaşa? Hiç yaptırmayacaksın. Resim sergisi, oyun, film gösterisi? Asla! Öğretmenlerin derneklere, sendikalara üyeliği? Yok; yok; yok!..
💜📚 Göz alerjisinden dolayı günlerce gözlerimi açamadım ve yaşardığı için uyumaktan başka bir şey yapamadım. Bugün iyi hissetmeye başlayınca kitaplığı düzenleyeyim dedim. Bu akşam kitaplık düzenlemeye gittiği için yine kitap okuyamadım. Saatlerce yapmayı sevdiğim işi yani kitapları düzenleme işini yaptım ama en sonunda ne yaptım onu da bilmiyorum 😂 Gün boyunca zamandan kazanmak için her boşlukta kitap okuyan benle, araba kullanırken bile o sıralar okuduğum kitabın sesli kitabını dinleyen veya öğrencilerin yazmasını beklerken kitap okuyan benle bu akşamki ben nasıl aynı zihinde yaşıyor bilmiyorum. Yıldım bu kendimden 😅 Tüm akşamım boşuna gitmiş gibi hissediyorum. Zamanımı neden böyle müsrifçe çar çur ettim diye hayıflanırken teselli olarak farz et ki bu akşam da hastaydın yattın diye cevap geldi içimden 😅 Sanırım aklı ve mantığı da bir yerde iki kitabın arasına koyup kaybettim düzenlerken 😅 Neyse yarın da onu ararım gece 1’e kadar 😂
📸 
Remziye Baytar 📸
Koca yığın bir kitaplık, intizamla dizilmiş olmasına rağmen darmadağınık...
Sayfa 292 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
Evde, okulda, mahallede kitap yok!
Milli Eğitim Bakanlığı verilerine göre
ülkemizdeki okulların yüzde 60' ında kitaplık yok.
Sayfa 14Kitabı okudu
“Köye kitaplık açmak, çöle çeşme götürmek gibidir. Kitaplığın girdiği yerden bilmezlik kaçar gider.”
Sayfa 63 - literatürKitabı okudu
“Köye kitaplık açmak, çöle çeşme götürmek gibidir. Kitaplığın girdiği yerden bilmezlik kaçar gider.”
Que sais-je?
Montaigne otuz sekizinci yaş günü olan 28 Şubat 1571'de, hayatında kökten bir değişime gitme kararı aldı. Toplumsal hayattan elini eteğini çekti, büyük malikanesinin arkasındaki kuleye bin kitaplık bir kütüphane kurdu ve yaşamının geri kalanını onu en çok ilgilendiren karmaşık, uçucu ve çok yönlü konu hakkında denemeler yazarak geçirdi. Bu konu, "kendisi" idi. Vardığı ilk sonuç, insanın kendini bilme arayışının abesle iştigal eden öte bir şey olmadığıydı; çünkü sürekli değişim geçiren özbenlik, tanımın önüne geçmeye mahkumdu. Ama bu, onu yine de aramaktan alıkoyamadı. Sorduğu soru ise yüzyıllar boyunca kulaklarda çınladı: "Que sais-je?" (Ne biliyorum?)
Her tapınakta, her sarayda özel bir kitaplık bulunurdu.
Kültür YayınlarıKitabı okudu
