Oğuz Atay’ın bu kitabını ilk kez okudum ve sanırım birkaç defa daha okumam gerekiyor. Çünkü kitabı okumaya başladığınızda bile ilk solukta bitirebileceğinizin garantisini vermiyor, alışılmışın dışında, sonunda ne olacağını merak etmiyorsunuz, bu yüzden kitabı neredeyse yedi ayda bitirebildim, bittiğinde de yarıda kalmış izlenimi uyandırdı bende.
Çünkü biz roman deyince başı sonu belli olan bir hikaye düzeni ararız, ancak bu kitapta mesela 600 mısralık şiir ve bu şiirin de açıklamaları vardır. Bu daha önce benzerini görmediğim bir şeydi. Bu yüzden kitabın bana yenilik kattığını düşünüyorum. Ayrıca ben genel olarak dilini sevdim, çokça alıntı aldım ve not ettim, daha sonra altını çizdiğim yerleri okudukça ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi dedim kendi kendime.
Bence sıradışı harika bir edebi eser...
