beyaz bir noktadan yola çıkıp, bütün siyah soru işaretlerine ulaşmayı başardım.
hiç bir madalyası olmayan bir gaziyim.
tek kurşun atmadan çıkıyorum.
avuçlarımın içi hep savaş muharebesi,
ellerimi cebime saklıyorum yenilgilerimi kimse görmüyor.
Zaferlerim herkesin dilinde
İnsanların kelimeleri beynimin ceplerine sığmıyor.
saçlarını savurarak,eteklerini yukarı sıyırarak dans ediyor ,
görülmüş dansöz değil ha ! kalbimin kıvrımları ,
gerçeklik ! asıl saçlarımdan ve çarp yüzümü duvarlarına
gerçeğin insana yaptığı şiddet bu !
yine de insana yapılan en büyük şiddet ;
kendi kalbinin insana yaptığı.
Hep iri kıyım feryatlarla budandık,
cılız iniltilere bıraktık aşkın yarasını.
Şimdi ,gözyaşlarım dan öpüyorum.
biz çoğulluklardan daha çok ;kendi yanağımıza yaslandık.