Osmanlı Devleti'nin ilk dış borçlanması 1854 yılında Kırım savaşının finansmanı için yapıldı. Bu borçlanmayı bir dii borç anlaşması takip etti. 1876 yılında Morotoryum ilan edilerek dış borç ödemeleri durduruldu. 1854-1876 döneminde, diğer ülkelerin ödediği faizlerden daha yüksek faizlerle borç alındı. Sağlanan fonların büyük bir bölümü cari harcamalara, özellikle bürokrasinin maaşlarının karşılanmasında, saraylar yapımında, büyük bir donanmanın kurulması için harcandı. Ekonomik kalkınmaya yönelik verimli alanlara yatırım için kaynak ayrılmaması nedeniyle 1876'da mali iflasın eşiğine gelindi.