Karanlığın, zûlmetin ötesinde hiçbir şey yok iken Kendisi (c.c) Hâyy ve Kayyûm idi... Kâinatta her ne vâr ise, Ona (c.c) asla benzeyemezdi.
Muhâlefetün li'l havâdis'ti çünkü Hâşyetiyle koskoca dağları dümdüz eder, Ummanlara sığmaz , Kıyam bi-nefsihî yani varlığı hiçbir şeye muhtaç olmaz ve olmayacaktı.
Hani diyor ya şair
" Göğe, çarkı feleğe, süreyya'ya yıldızlara kainata sığmayıp bir garip kalbine giren.
Duy sesimi !
İşte bu benim.
İşte ben !"