Hayat bir değişimdir, sürekli bir değişim hayatın içinde kendimize bir komedi bulacak kadar şanslı olmadığımız takdirde bu değişim trajedi olmasa bile bir drama haline gelir.
Sayfa 467Kitabı okudu
O gün o tepede, bahar kuşları ve böcekler dışında pek az ses duyuldu. Ilık bir esinti sürülen tarlaların kokusunu taşıyordu. Tüm bunlar Pino'ya toprağın savaşı tanımadığını, doğanın insanların birbirine yaşattığı dehşete rağmen var olmaya devam ettiğini düşündürdü. Doğa, insanları ve insanların öldürmeye, fethetmeye karşı duydukları ihtiyacı biraz olsun umursamıyordu.
Sayfa 351Kitabı okudu
İnanç, tuhaf bir yaratıktır. Yıllar yılı aynı yere yuva yapan bir doğan gibi. Ama sonra uçup gider ve belki de yıllarca ortadan kaybolduktan sonra, her zamankinden daha güçlü bir şekilde geri döner.
Sayfa 407Kitabı okudu
Genç ve âşık olmak. Savaşın ortasında böyle bir şeyin olabilmesi harika değil mi? Şahit olduğumuz bunca vahşete rağmen hayatın özünde iyilik olduğunun kanıtı gibi.
Sayfa 377Kitabı okudu
Hitler sevgi için bir köpek dışkısından bile vazgeçmez. Onun umrunda olan tek şey korkudur.
Sayfa 201Kitabı okudu
Sevgiyi kaybedersek her şeyi kaybetmiş oluruz.
Sayfa 104Kitabı okudu
Pino, Hitler'in Musevilerden nefret ettiğini anlamıştı. Musevilerden hoşlanmayan ve onlar hakkında küçük düşürücü sözler söyleyen İtalyanlar da olduğunu biliyordu. Ama onları soğukkanlılıkla öldürmek? Sadece dinleri nedeniyle hem de? Bu barbarlığın da ötesindeydi.
Sayfa 85Kitabı okudu
Hitler'in ve Nazilerin Musevilerden nefret ettiğini de biliyordu ama bunun nedenini anlayamıyordu.
Sayfa 39Kitabı okudu
Uzak
Kuru otlar üstünde oturan kızıl saçlı bir kız gördüm sanki her şeyden haberdarmış gibi oturuyordu gün batımının geri de bıraktığı birkaç şeyle. Sonra yanına geçip oturdum gitmek istemiyordum ama yinede gittim. İyi misin diye sorduğum da bilmiyorum dedi. Sonra buralardan gitmek istediğini söyledi, göğün kırmızıya çalan canlı havanın altında biraz konuştuk. Ona baktığım da ki gözler neyin habercisiydi bilmiyorum, bilmesem daha iyi herhalde ama oralarda bana yer yoktu. Sonra kalkıp gittik ve kararan günün içinde toprağın çizgilerine karışarak geleceğin dünyasına doğru silinip gitiler yeryüzünden.
Bir paslı kutuya koydular yüreğimi
Oysa ben yüreğimi hep avuçlarımda taşırdım
-ki şimdi; bir kızıl mıhtır
avuçlarımdaki-
Kimsenin gölgesine denk düşmezdi, şaşardım
Sıyıra sıyıra soydular gölgemi
-ki gölgem; sırtımda çarmıhtır
Usûl buydu, duymadığım usûllerden biri
Göğün yedi kat altıydı, geceydi
Vuruldum, vuruluşum; fâili meçhûllerden
Kızıl bir göğün altında mavi bir beniz arıyorum
yüzünü güneye dönmüş bir kuzey yıldızı gibiyim
bir doğumun sancısıyla çalkalanır düşüm
düşümün çalkantılı sularında gemiler yüzdürürüm
Tülanilerle yatıp gemiler doğruyorum
İskeletimi omurga sacına yükledim
Merkez sancısından su alıyor gemilerim
okyanuslarla yamıyorum
suyu suyla artık kanı kendi kanımla yıkar oldum
hangi yöne çevirsem rotamı önüme çıkar oldu varlığın
kuşatma nedir bildim
kuşatmalardan kendimi yararak çıkıyorum
Ve şimdi milyon parçayım
Tam da olması gereken sayıdayım
Ne bir eksik ne bir fazlayım
Kızıl bir göğün ne kadar yıldızı varsa o kadarım
en hoyrat en hırçın en gerçek en yırtıcı en derin en öfkeli parçamı al
zihninin çeperlerinde sakla
sana yıldızlardan zihin çeperleri örüyorum
artık saklanmak istiyorum
İki kişilik ceplerine
kendime fazla uluortayım fazla görünürüm
Merkez yalnızlıklardan su alıyor düşlerim
Kendimi seninle yamıyorum
En sevdiklerimden
Bir paslı kutuya koydular yüreğimi
Oysa ben yüreğimi hep avuçlarımda taşırdım
-ki şimdi; bir kızıl mıhtır
avuçlarımdaki-
Kimsenin gölgesine denk düşmezdi, şaşardım
Sıyıra sıyıra soydular gölgemi
-ki gölgem; sırtımda çarmıhtır
Usûl buydu, duymadığım usûllerden biri
Göğün yedi kat altıydı, geceydi
Vuruldum, vuruluşum; fâili meçhûllerden