K.
@kizilcanlisi
31 Ocak
10bin kütüphaneci puanı (Geçen ay: 23)
694 okur puanı
Aralık 2014 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Bazı kültürlerde, örneğin Çin'de, birinin hayatını kurtarınca, yaşadığın sürece ondan sorumlu olursun."
Sayfa 114
Gene de, aşk, vücudun ve duyguların doyurulmasından daha fazla bir şeydi. Karşılıklı birbirini düşünüp değer verme, günlük yaşamın sorunlarını ve neşesini paylaşmaydı aşk.
Sayfa 92
"Kadınlar garip yaratıklar. Duygularını harekete geçiren ilk erkeği sevmeye devam ederler genellikle."
Sayfa 24
Okur Takip Önerileri
Tek amacım hiç kimsenin çözemeyeceği gizemli bir cinayet işlemekti.
Sayfa 222
Şimdi anlıyorum ki, hiçbir sanatçı yalnızca sanatıyla yetinemez. Yadsıyamayacağı bir ihtirasın tutsağı olur: Ün!
Sayfa 222
"Akıl hastası katillerin çoğu uysal, sessiz, sıradan insanlardır."
Sayfa 98
"Yaşamın her anında ölüm yanı başımızdadır."
Sayfa 66
İnsanın geleceği görmemesi belki de çok iyi bir şeydi.
Sayfa 40
Adaların büyülü bir havası vardı, yalnızca ada sözcüğü bile büyüleyicilik içeriyordu. Ada bir bakıma insanın dünyayla bağlantısının kesilmesi anlamına geliyordu, başlı başına bir dünyaydı... Belki de bir daha asla geri dönemeyeceği bir dünya...
Sayfa 37
Geçmiş sanki hiç gerçekleşmeyen vaatleri saklar gibiydi.
Sayfa 27
İntikam.
Size zarar verildiğinde bundan daha fazla ihtiyaç duyduğunuz başka hiçbir his yoktu. Ve onu tecrübe ettikten sonra sizi daha fazla suçlu hissettiren de.
Sayfa 234
Hastalıkları, bilgisiz insanlar tarafından çoğunlukla yoğun mutsuzluk olarak yanlış şekilde tanımlanan depresiflerin ne denli acı çektiğini, son haftalarda kötü bir biçimde öğrenmek zorunda kalmıştı. Gerçekte öylesine derin bir ruhsal boşluğa düşüyordunuz ki sürekli bahsi geçen o meşhur battaniyeyi başınızın üstüne çekecek gücü dahi bulamıyordunuz. Güçsüzlük belirtilerini azaltan ilaçları ilk kez kullanan depresyon hastalarının intihara kalkışmasındaki nedenlerden biri de buydu. Bu ilaçlar onlara yaşamak için gerekli gücü vermek yerine, onu sonlandırmak için gereken cesareti sağlıyordu.
Sayfa 229
Ruhsal hastalıklardaki sorun, kendi kendinize teşhis koyamamanızdı. Beyninizi kendi beyninizle anlamaya çalışmak, tek kollu bir cerrahın kendi elini dikmeye çalışmasıyla aynı şeydi. Bu mümkün değildi.
Sayfa 135
Ah, keşke korku, üzerimden sıyırabileceğim bir gömlek olsaydı.
Sayfa 124