Yahya Kemal - Koca Mustafapaşa
Dört asırdır inerek câmie nûr üstüne nûr
Yerde bulmuş yaşıyanlar da, ölenler de huzûr.
Sayfa 38
Koca Mustafapaşa
Kopmuşuz bizler o öz varlık olan manzaradan.
Bahseder gerçi duyanlar bir onulmaz yaradan;
Derler: İnsanda derin bir yaradır köksüzlük;
Budur âlemde hudutsuz ve hazîn öksüzlük.
Sızlatır bâzı saatler dayanılmaz bir acı,
Kökü toprakta kalıp kendi kesilmiş ağacı.
Rûh arar başka teselli her esen rüzgarda.
Ne yazık! Doğmuyoruz şimdi o topraklarda!
Sayfa 29Kitabı okudu
Yahya Kemal Beyatlı "Koca Mustafapaşa" adlı şiirinde, ücra ve fakir İstanbul'un sakin insanlarını anlatırken şöyle der:
"Kuru ekmekle bayat peyniri lezzetle yiyen,
Çeşmeden her su içerken şükür Allah diyen"
Koca Mustafapaşa şiirinden bir alıntı
Kuru ekmekle, bayat peyniri lezzetle yiyen,
Çeşmeden her su içerken: "Şükür Allâh'a" diyen
Yaşıyor sâde maîşetlerin en sâfında;
Rûh esen kuytu mezarlıkların etrâfında.
Bu vatandaş biraz ahşapla, biraz kerpiçten
Yapabilmiş bu güzellikleri birkaç hiçten.
Türk'ün âsûde mizâciyle Bizans'ın kederi.
Karışıp mağfiret iklîmi edinmiş bu yeri.
Sayfa 27
perukar
► berber:
"Koca Mustafapaşa'daki perukar Salim'in aynası karşısında çiğ renkleri buna benzeyen çok süslü bir resim asılıydı." - Refik Halit Karay
