korkularımızın büyüğü karanlıkta, gölgeler arasına sinerek beklediğini hayal ettiğimizdir.
Reader Follow Recommendations
kendisine sunulan sevgiden nefret ediyordu, çünkü hiç karşılık beklemeyen bir sevgiydi bu, saçma, gerçekdışı.
hiç karşılık istemeyen bu sevgi onu suçluluk duygularına boğmayı başarmış, kendi hayallerini çöpe atmak pahasına bir başkasının beklentilerini yerine getirme isteği yaratmıştı.
tüm tanıdıkları onu gıpta edilecek bir kadın olarak görürlerdi, ama bu görüntüyü sağlamak, kendisi için yarattığı bu imaja uygun davranmak hemen hemen tüm enerjisini tüketmişti.
"bu hapları aldığımda nefret ettiğim birini öldürmeye çalışıyordum."
"insan neden kendi kendinden nefret eder?"
"korkaklık belki de. ya da hiç yakanı bırakmayan yanılmak korkusu, başkalarının senden beklediklerini gerçekleştirememek korkusu."
bugüne kadar enerjisini neye harcamıştı? yaşamın olduğu gibi devam etmesini garantiye almaya çalışmaya.