Ellerini beline koyuyor ve kahkahalar atarak şöyle diyordu:
"Hadi git... Hadi git kolaysa bakalım, nasıl gideceksin? Hiçbir
yere gidemezsin buradan, anladın mı, hiçbir yere! Hem, diyelim
ki gittin... Gitsen ailen döve döve geri getirir seni be! Hasta olduğunu bildikleri halde kakaladılar seni bana. Hadi git bakalım,
kapı orada. Hele bir git, neler anlatırım senin hakkında! Senin
gibi her gün ağlayan hasta bir insana mı inanacaklar, bana mı?
Sana inanacaklarını mı sanıyorsun sen?"
Ailemin beni döve döve geri getireceği iddiası bende buz
etkisi yapıyordu. Çünkü bir şekilde doğru olduğunu hissediyordum bu sözün. Son aylarda yaşadıklarım bana bunu göstermişti. Şu anda buradaysam, nedeni bu sözün az veya çok doğru
olmasıydı. Bu adam bana bu şekilde davranıyorsa, nedeni bu
sözün az veya çok doğru olmasıydı.