Het is me ten enenmale onmogelijk alles op te bouwen op de basis van de dood, ellende en verwarring. Ik zie hoe de wereld langzaam steeds meer in een woestijn herschapen wordt, ik hoor steeds harder de aanrollende donder, die ook ons zal doden, ik voel het leed van miljoenen mensen mee, en toch, als ik naar de hemel kijk, denk ik, dat dit alles zich weer ten goede zal wenden, dat ook deze wreedheid zal ophouden, dat er weer rust en vrede in de wereldorde zal komen. Intussen moet ik m’n denkbeelden hoog en droog houden, in de tijden die komen zijn ze misschien toch nog uit te voeren!
Benim için yaşamımı ölüm, yoksulluk ve karmaşa üzerine kurmam olası değil. Dünyanın gün geçtikçe yavaş yavaş bir çöle çevrildiğini görüyorum, gittikçe yaklaşan ve bir gün bizi de öldürecek olan gök gürültüsünün giderek yükselen sesini duymaktayım. Milyonlarca insanın acısını içimde taşıyorum. Buna karşın gökyüzüne baktığımda, her şeyin iyiye döneceğini, bu barbarlıkların biteceğini, dünya düzenine huzur ve barışın yeniden egemen olacağını düşünüyorum. Bu geçici duraklama sürecinde, ileride gerçekleşmesi
muhtemel olan bu görüşlerime sahip çıkmak zorundayım!
De waardering voor de vrouw, die moet komen! Algemeen wordt de man in alle werelddelen hoog geschat, waarom mag daar de vrouw niet het eerst van allen in delen? Soldaten en helden uit de oorlog worden geëerd en gevierd, ontdekkers krijgen onsterfelijke roem, martelaren worden aanbeden, maar hoeveel van de ganse mensheid beschouwt de vrouw ook als een soldaat?
Fakat hepsi bu kadar değil. Kadınlara da saygı duyulması gerek. Genel anlamda erkekler dünyanın her yerinde saygı görüyor. Neden kadınlar da kendi payına düşeni almasın ki ? Askerler ile savaş kahramanları onurlandırılıyor ve abideleştiriliyor. Kaşiflere edebi şöhret bahşediliyor. Şehitlere büyük saygı duyuluyor. Ama acaba kaç kişi kadınlara da asker gözüyle bakıyor?
Laat het einde komen, al is het hard, dan weten we tenminste of we uiteindelijk zullen overwinnen of ten onder gaan.
Son gelsin artık, zalim olsa da gelsin, en azından kazanan mı kaybeden mi olduğumuzu biliriz.
Hiç düşündün mü niçindir yaşamak?
Bir görev yapmak içindir yaşamak.
Er kişiysen görevin neyse, başar.
Zevke, eğlenceye hayvan da koşar.
Kömen/Hüseyin Nihal Atsız