Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Savaşın ne kadar acımasız ve insani davranışlardan uzak olduğunu öğrenmek mi evet bu kitap tamda onu anlatıyor.
Neden koskaca dünyada vicdanlarımıza değil de menfaatlerimize göre yaşamayı seçiyoruz bilmiyorum.
Yazar 2. Dünya harbinde Rusların savunmadan saldırıya geçtiği Stalingrad'ı anlatıyor. Bir savaş filmi izlermiş gibi oluyor ve hüzünlendirdiriyor. Ne denilebilir ki savaş hiç bir zaman iyi birşey diye anılamaz ama mevzu vatan toprağı ise tek bir ev bile o vatanın bütünü kadar kıymetli ve savunulması zorunludur. Kaç cana mal olacaksa da zorunludur.
Sonuç olarak okuduğuma değdi etkili bir hikayeydi ve anlatım dili akıcı bir kitaptı. Tavsiye konusunda da merakınız varsa ve kafa dağıtmak ve farklı birşeyler arıyorum diyorsanız bir bakın derim
Teşekkürler...
Savaş ve Barış yıllardır kitaplığımda duran ancak bir türlü okuyamadığım, her gördüğümde bunu en kısa zamanda okumalıyım dediğim, hep ötelediğim bir kitaptı.
Konstantin Simonov'un İnsan Asker Doğmaz'ını okurken satır aralarında Savaş ve Barış'a rastlayınca, daha fazla ertelememeye karar verdim ve yaklaşık bir buçuk ay süren uzun bir yolculuğa çıktım Tolstoy’la.
1805 yılı Temmuz’unda Anna Pavlovna Serter’in düzenlediği suareyle başlayan Savaş ve Barış’ın ilk 100 sayfalık bölümünde ister istemez bir isim kargaşası yaşanıyor. İsim hafızası zayıf biri olarak, Rus isimlerinin karmaşık yapılarını da bildiğimden dolayı, kitabın ilk sayfalarından itibaren isimleri not etmeye başlayarak bu kargaşayı kendimce en aza indirdim.
Kitapla ilgili yorumlarda ilk yüz-yüzelli sayfanın gereksizliğinden ve sıkıcılığından dem vurulsa da, genel anlamda bakıldığında ana karakterleri okuyucuya tanıtmak açısından çok doğru bir yol izlemiş Tolstoy. Sabredip, kitabı okumaya devam ederseniz, ilk sayfalarda yüzeysel olarak tanıştığınız karakterlerin, yavaş yavaş iç dünyalarına, yaşam görüşlerine, kişiliklerine uzanan bir yolculuğun içinde bulacaksınız kendinizi.
Her ne kadar ilk başları çok sıkıcı gelse de bence savaş hiç bu kadar güzel anlatılmamıştı evet savaş güzel bir şey değil ama kitap gerek çeviri olsun gerekse akıcılığı olsun cezbetti . Ve yine ilk baskı idi okuduğum
Inceleme değil " fikir beyanı"
Ilk Simonov kitabım,en acemisinden bir okuyucu profili :)
#SPOİLER
Simonova başlayamama sebebim biraz gönül kırıklığı .. neden
Grossman ,Ehrenburg ve Simonov aynı cephenin gazeteci yazarları .. Ehrenburg biraz daha kalbur üstü kalır Grossman yanında mesela daha elit .. Simonov ise hazıra konar ve STALINGRAD kusatmasının son günlerine kadar
Spoiler vardır !
BİR GARİP AŞK HİKAYESİ
Bir yazarla daha tanıştım ve çok memnunum bunun için. Simonov. Savaşı ve insanı en iyi anlatan adamlardan, savaşla edebiyatı buluşturan..
2. Dünya Savaşı yine. Ruslar ve Almanlar sahnede tabi, ne çekmiş bu iki millet birbirinden..
Rus bir havacı pilot albay Polinin ile yine Rus bir tiyatrocu Galina
Lopatin'in Günlüğü
İnsanoğlu başına geleceklerden asla kaçıp kutulamaz!İster korkudan titresin,ister bağırsın,ister ağlasın,isterse de kendini yere atsın,çığlık koparsın,yalvarsın,yakarsın;oysa şansına bir mermi düşmüşse,ondan kurtulması imkansız!İnsanoğlu en fazla bir dönem için yaşar;ikinci dönemi istemeye hakkı yoktur!Madem düşman bize saldırdı,demek ki ona bir şeyleri kanıtlamalı,dünyanın kaç bucak olduğunu göstermeliyiz!Fakat sen ona göstermezsen,muhakkak o sana gösterecektir.(s.292)
Evettt...Simonov'un üçlemesinin(Savaş Günleri,Savaşsız Yirmi Gün,Albay'ın Aşkı) ikinci kitabı da böylece son bulmuş oldu.
Yolum; savaşa,aşka,sevgiye,yoksulluğa,ihanete, cesarete,yalnızlığa,evlat acısına,evlat hasretine,ayrılığa,hırsa kısaca insana ait ne varsa ona düştü.
Savaş son hızıyla devam etmekte ama artık Naziler General Kış'a takılmış durumda ve yoldaşlar amansız karşı saldırılarına başlamış vaziyetteler ve yavaş yavaş güzel haberler cephe gerisine yansımaya başlamış durumda ama biz bu eserde savaştan uzakta bazen Taşkent'in buz tutmuş sokaklarında bazen de Tiflis'in çamur ve kar tutmuş yollarında Lopatin'in hayatındaki karelere tanık oluyoruz.Onu bir baba,aldatılan bir eş,aşık olan bir adam,görevini yerine getirmeye çalışan dürüst bir insan olarak ama en önemlisi yalnız olarak bir daha tanıyoruz.
Savaşın olduğu yerde insana yer olmadığına her hayatın bundan muhakkak nasibini aldığına her sayfada tekrar tekrar şahit oluyorum.
Sağlıkla kalın... İyi okumalar...
