Bekle beni, döneceğim,
Tüm ölümlerin inadına..
Varsın, beklemeyenler
Yorsunlar bunu şansa..
Anlayamayacak onlar
Nasıl ortasında ateşin,
Kurtardı beni
Senin bekleyişin..
Nasıl sağ kaldığımı
İkimiz bileceğiz sadece:
Başardın beklemeyi sen,
Kimsenin bekleyemediğince..
Konstantin Simonov
Ilk Simonov kitabım,en acemisinden bir okuyucu profili :)
#SPOİLER
Simonova başlayamama sebebim biraz gönül kırıklığı .. neden
Grossman ,Ehrenburg ve Simonov aynı cephenin gazeteci yazarları .. Ehrenburg biraz daha kalbur üstü kalır Grossman yanında mesela daha elit .. Simonov ise hazıra konar ve STALINGRAD kusatmasının son günlerine kadar
“Sanki önceden anlaşmışlar gibi, iki taraf da ansızın sustu. Luftwaffe’nin kuşatmadan beri kentin üzerinde düzenli olarak uçurduğu Messerschmitt ile Stuka’lar nedense ilk seferden sonra bir süreliğine o gece bir daha havalanmadılar. İşaret fişeklerinin fosforlu yeşil ve yaldızlı mor renkli ışıklarıyla yer yer aydınlanan karanlık gökyüzünde,
Tek bir haber bile çıkmasa uzaklardan
Saçma da olsa bekleyişin
Yalnız sen olsan bile bekleyen beni
Bekle beni
Bırak beklemekten usanmış dostlarım
Öldüğümü sansınlar benim
İçme anılar gibi acı
İçme sakın o şaraptan
Yağmurlar içinde bekle beni
Karlar tozarken bekle
Ortalık ağarırken bekle
Kimseler beklemezken
sen bekle beni
•Konstantin Simonov
Bekle beni döneceğim
Bütün gücünle bekle.
Bekle, sarı yağmurlar
Hüzün getirdiğinde.
Bekle, karda, tipide
Bekle, bunaltırken sıcak
Bekle, kimseler beklemezken
Geçmişi unutarak
Bekle, uzak yerlerden
Mektup gelmez olduğunda,
Bekle, birlikte bekleyenler
Beklemekten usandığında.
Konstantin Simonov
Çok çok, bıkmadan bekle!
Sarı yağmurların
Hüznü basınca,
Kar kasıp kavururken,
Kızgın sıcaklarda - bekle.
Uzak yerlerden mektuplar kesilince
Bekle beni.
Birlikte bekleyenlerin beklemekten