“İnsan, karşılaştığı kişilerin kalıntısıdır.”
Hayatımıza giren herkes mutlaka bir iz bırakır bizde.
Bu, bazen iyi bazen kötü bir izdir ama kalıcıdır. Kişilik, bu izlerin içinden kendimizi nasıl inşa ettiğimizdir.
Müptelâ; bir şeye kendini kaptırmış olan, tutulmuş demektir. Arapça ibtilā’ “denemek, sınanmak” sözcüğünden geliyor.
Bela ve vebâl de aynı kökten. Hepsinin ortak anlamı sorumluluk ve yüktür. Mesela müptelâ olmak, yüke gönüllü olmaktır.