Beni çölden çöle atsan
Yine Sen’den umut kesmem
Garipler içine katsan
Yine Sen’den umut kesmem
Ömrümüz besli kafeste
Daima kulağım seste
Can çıkarken son nefeste
Yine Sen’den umut kesmem
Dolaştırsan hâlden hâle
Hoştur Sen’den gelen çile
Ölümden ötede bile
Yine Sen’den umut kesmem
Âşık Feymâni