1000Kitap

1000Kitap

33,9bin üye · 2.234 yeni gönderi
Takip
1000Kitap platformuyla ilgili paylaşımlar.
Binlerce insan Antakya’nın yasını tutmak kaybettiklerinin anısını yaşatmak için sokaklarda .. “onca engele rağmen”..
Biz burada ; Bir şehrin öldüğüne de şahitlik ettik ,yeniden diriliş savaşına da Sevdiklerimizi de yitirdik, aynı gecede doğan çocukların yaşama tutuşunu da gördük Hiç yeşermez dediğimiz umutlar da yeşerdi , kaybettiğimiz hayat telaşı da geri geldi. Yani koca iki sene de herkesten farklı bir çağda yaşıyor, iki senedir tuhaf bir hayat sürüyoruz.. #Antakya
Reklam
“- Siz yarın deyince aklıma ölmek geliyor, katıla katıla ölmek.” #Antakya
Normal bir gecenin normal bir saatinde başlarını yastığa koyup alelade bir uykuya dalmak istemişlerdi. Sıcak yuvalarında sevdikleriyle, kalabalıkları ve yalnızlıklarıylaydılar. Son zamanların en soğuk ve yağmurlu günlerini yaşıyorlardı. Bu yağmur kimine bereketi, kimine yaz aylarının serin geçeceğini müjdeliyordu. Sıradan uykularından pek alışık olmadıkları bir gümbürtüyle uyandılar kimisi uyanamadı, kimisi sezemedi başlarına yıkılan dünyanın gümbürtüsünü. Emekleriyle, sevgileriyle, sabırlarıyla, hisleriyle kurdukları dünyaları teker teker başlarına yıkılıyordu altında can verdiler, altında üşüdüler, altında bağırdılar, altından çıkmayı beklediler. Bereketi simgeleyen o yağmur şimdi korkuları, koşarak sığındıkları evleri artık korkulu rüyaları mezarları olmuştu.. Hayat onlar için çok başkaydı artık. Sonsuz yıkımlar mevsimi başlamıştı onların çağı depremin çağıydı tozun, çamurun, ölümün, yok oluşun çağı. Anlamaya çalışanlar oldu, empati kurmaya çalışanlar, vah vah diyenler, kendi başına gelse ne yaparım derken ağladığını sezenler.. Onlar deprem bölgesinin kimlik ayırt edilmeyen vatandaşlarıydı. Acıları, kayıpları başlarına yıkılan şehirleriyle var olmaya çalışanlardı..
Güneş kalbinde doğsun ve ışık ışık hisset yaşamayı.
“Körlük onlar için, basit bir karanlık değil, parlak bir ışık içinde yaşamaktı.”
Reklam
35 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.