"AH KALBİM! ONUR GİTME! KALP KRİZİ GEÇİRİYORUM! YARDIM EDİN! ONUR..." Olurum mutfak kapısını açıp beni tam koltuğa otururken görmesi de Mert büyük bir kahkaha attı.
"Yerleri siliyordun değil mi?"diye sordu Onur öfkeli bir sesle.
"Çocuk içeride kalp krizi geçiriyor!"dedim öfkeyle ve hızla mutfağa yöneldim. Onur tam mutfak kapısının önünde kolundan tuttuğunda Mert gülmekten ölecekti. Burak ise bağırmaya devam ediyordu:
"HİÇ Mİ SEVMİYORSUNUZ BENİ BE! BU KADAR MI DEĞERSİZİM!"