Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
a
Abartmak
0 üyeZar Adam'a geçmiş olsun ziyaretimden bir kesit
Öncelikle kitabın yazarı Luke Rhinehart'a bu kitabı zorla yazdırdıkları için üzüldüğümü dile getirmek isterim zira bu kitabı birisi oturup kendi özgür iradesiyle kaleme almış olamaz. Arkadaşlar en olumlu eleştirimi sunacağım sizlere: Bu kitabı okumanıza gerek yok, ne yapacaksınız okuyup. Bu kitabı okumak yerine yirmi kez Gogol'un Palto'sunu okuyabilirsiniz. Kitabın dünya üzerinde herhangi birisine herhangi bir şey katma ihtimali yok. Bakın olumlu bir bakış açısıyla eleştiriyorum kitabı. Eğer kitap 4 sayfa falan olsaydı okuyun derdim ama maalesef 464 sayfalık bir kitap. Hocam okumayın, 464 dakika aralıksız Nesrin Sipahi dinleyebilirsiniz onun yerine bunu öneririm. Yazar Luke Rhinehart'a sonsuz saygı duyuyorum ve tekrar başına gelenler için üzüldüğümü belirtmek istiyorum. Her kitap okunacak diye bir kural yok, insanlık olarak üzmeyelim kendimizi.
Okumanızı tavsiye ederim
Çocuk kitabı gibi olsada çok maceralı ve eğlenceli gidiyor bana göre. Sevdim kitabı. Aslında bu kitabı daha küçük yaşta iken okumak istiyordum ama alamamıştım. Şimdi kitap elimde çok severek okuyorum
·
Puan vermedi
ööööööööööööööööööööööööööööööffffffffffffffffff
Keşke 45 - 65 yaş arası teyzelere ve amcalara hitap eden bi facebook grubum olsaydı da orada bu kitaptaki hikayelerden birini yazıp altına da LÜTFEN 1 KERE PAYLAŞ yazsaydım. Çünkü seviye o. Gerçeklikle arası Haginin monacoya attığı golde kaleye uzaklığıyla aynı. Yağlı vıcık vıcık hikayeler. Hikayelere şöyle bi tekrar göz gezdirdim acaba okuduğum dönem mi böyle hissettim diye ama yok. İki hikaye okudum kaşıntı bastı her yerimi. Ama yazan adamdan Allah razı olsun. Uyku problemleri çektiğim bir dönem okul zoruyla konferansına katılmıştım. Size yemin ederim fight clubda bobun memelerinde ağladıktan sonra bebekler gibi uyuyan edward norton gibi uyudum.
Gerçek hayat bu değil arkadaşlar. Sözlerimi çok sevdiğim bir sözle bitirmek istiyorum.
"Tehlikesiz yaşamak isteyenler intihar etsin. Hayat ve kâinat tehlikelerle doludur..."
Anlatımı akıcı ve etkileyici bir kitap. Liseye giderken okunması gereken kitaplar arasında vardı. Üzerinden çok zaman geçmesine rağmen hala konusunu hatırlıyorum. Bende iz bırakan kitaplardan biriydi.
Kendine Hoş Geldin kitabında geçen konu genel olarak yazarın geçmişteki yaşadığı bazı insanların onu terk etmesiyle veya onu geri çevirmesiyle onlara karşı olan güvensizlik. 160 sayfa olan kitapta güzel bulduğum yerlere genel olarak 10 sayfada 1-2 defa denk geldim. Kitabı beğenenler olacaktır tabi ama genel olarak bana hitap etmeyen bir kitap olduğu için maalesef genel olarak yorumlarım olumsuz olacaktır. Okumanızı tavsiye eder miyim bilemiyorum ben bitirirken zorlanarak bitirmiştim bu kitabı, yine de siz bilirsiniz bunlar benim kendi düşüncem. Neden beğenmediğime gelecek olursak yazar kitabın yarısından fazlasında aynı konudan bahsetmiş, 'kendin olup başkalarına güvenmemek'. Kendin olma kısmını aslında oldukça güzel açıkladığını söyleyebilirim ama her seferinde üstüne basarak başkaları için değilsin yalnızca sensini kitabın çoğunluğunda söyleyince sıkılmaya başladım ve zorlanarak bitirdim kitabı.
Kitabı okuyacaklara iyi okumalar dilerim.
İçeriğe dair
(Birazcık kitap içerisindeki cümlelerden bahsedeceğim, spoiler içerebilir.)
Kitap iyi güzel gerçekten beni çok derinden etkiledi hayretler ve şoklar içerisinde okudum ama bir cümle ki, o da şu şekilde, '' Sırp komşularımızın böyle olduklarını bilmezdim. Koynumuzda yılan beslemişiz. Beraber büyümüştük bize ihanet ettiler. '' kitap içerinde şu cümlenin kaç defa geçtiğini hatırlamıyorum 100 falan mı?? Bir de bütün soykırımı sadece kendisi yaşıyormuş gibi diyaloglar vardı. Ay ben naparım ben öldüm benim ruhumu aldılar gibi. İyi hoş da herkes yaşıyor o soykırımı. Bu tarz benli merkezli konuşmalar beni sıkıyor genel olarak. Çok etkilendim onun dışında kitaptan ve çok hızlı okunan, bildiğimiz su gibi akan bir kitap ama aynı cümlelerin tekrarı çok fazla olduğu için bir miktar yordu ama onun dışında süper. Herkesin bir kusuru vardır değil mi :')) Sinan Akyüz genel olarak sevdiğimiz bir yazardır, anı yaşatan bir yazar. Sağ olsun, ziyan oluyoruz okurken :')
