Gezmediğim müze, resim galerisi, nebatat ve hayvanat bahçesi, orman ve göl bırakmamıştım. Buna rağmen bu şehirde yaşayan milyonlarca insandan ancak birkaç tanesiyle konuşmuş, yalnız bir tanesini tanımıştım.
Seni saklayacağım inan
Yazdıklarımda, çizdiklerimde,
Şarkılarımda, sözlerimde.
Sen kalacaksın, kimse bilmeyecek
Ve kimseler görmeyecek seni,
Yaşayacaksın gözlerimde.
O şimdi çoktan uçup gitmiş yılları, saatlerce, günlerce anlatabilirim, bütün hayatının takvimini gözler önüne serebilirim ama canını sıkmak istemiyorum, sana acı çektirmek istemiyorum.
“Bana romanların sonunda -okuyucular için bir süpriz oluşturacak şekilde- aniden iyi kalpli kahramanlar haline dönüşen canilerden biri gibi görünürdü.”