Çocuktan, şimdiye kadar oluşturduğundan farklı bir kimliğe bürünmesini beklemek, var olan gücünü erozyona uğratır; kendine olan güvenini kaybetmesine yol açar.
Bir çocuk, bin kere söylediğiniz bir şeyi hâlâ anlamadıysa, yavaş öğrenen kişi çocuk değildir.
Ama çocuklar her yaşta anne babalarının rehberliğine ve duygularıyla başa çıkmak için yardıma ihtiyaç duyarlar.
Aile kuşatıldı;
|| Babaları Siyaset ve futbol,
|| Anneyi magazin,
|| Gençleri Instagram ve Tiktok,
|| Bebek ve çocukları Youtube, kuşattı.
Unutmayın! Toplumlar değil, önce aile çöker. Aileler çökünce toplum zaten ayakta kalamaz.
Çocuğu Yalandan Vazgeçirmek
Küçük bir çocuk düşün. Bu çocuk evdeki vazoyu düşürür ve kırar. Bir parçası elinde olduğu halde annesine vazoyu kırmadığını söyler. Böyle bir durumda annenin "Vazoyu nasıl kırarsın!" şeklinde bir tepki vermesi yanlıştır. Çocuğuna "Vazoyu kırmışsın, bu yaptığın bir hata. Bana doğru olmayan bir şey söyledin, bu da bir başka hata. Ama yalan söylemek vazoyu kırmaktan daha büyük bir hatadır." demeli, yalanın ona bir çıkar sağlamayacağını anlatmalıdır. Bu mesajı alan çocuk dürüst olduğu sürece annesinin sevgisini daha çok elde edebileceğini düşünecektir. Yoksa kızıp çocuğa saatlerce dürüstlük konferansı vermek çocuğu yalandan uzaklaştırmaya yetmeyecektir.
Sayfa 38 - Timaș Yayınları, 28. Baskı, Haziran 2023Kitabı okuyor
Kırıldığı zaman yen içinde kalan kollar, yanlış kaynar ve ilelebet acıya, hareket kısıtlılığına sebep olurlar. İnsana her daim azap veren bu sorunu çözebilmek için, kolların yenden çıkarılması, bir süre için daha çok acı verecek olsa da tedavi edilmesi gerekir. Yen içinde kalan kırık kollar, asla iyilesmemeye mahkumdur.
Sayfa 166Kitabı okuyor
En çok çocuğumuzla olan yaşantımız bize kendi çocukluğumuzu hatırlatabilir ve derinlere gömülmüş taraflarımızı tetikleyebilir.
Sayfa 95Kitabı okudu
Duygusal ihmal de ortak nokta çocuğun duygu ve ihtiyaçlarının fark edilmemesi yada görmezden gelinmesi ve çocuğun etkin bir ebeveyn rehberliği alamamış olmasıdır... Genel olarak duygusal ihmale yol açan ebeveynler iyi nietli olsalar da sağlıklı bir gelişim için bir ebeveynin çocuğunu sadece sevmesi yeterli değildir. Duygu ve ihtiyaçları anlamak, gereken yerlerde destek olmak, rehberlik etmek gibi ebeveynlik donanımları olması da gereklidir.... Duygusal ihmal sinsidir, çünkü sadece var olanı hatırlarlayabilirsiniz, var olmayanı hatırlamazsınız.
Sayfa 78Kitabı okudu
Ebeveynlermizin yapmadığını değil, yaptığı şeyi hatırlarız.
Alfie Kohn, "Şımarık çocuk yoktur, istekleri bolca karşılanmış ve ihtiyaçları yeterince karşılanmamış çocuk vardır," der.
Sayfa 76Kitabı okudu
* Aşırı övgü. pohpohlama ve çocuğun gelişim seviyesinden daha yüksek düzeyde beklentilerin olması da duygusal bir ihmaldir.
Sayfa 70Kitabı okudu
(Duygusal İhmal) *Sorunları görmezden gelmek: Okulda öğretmeniyle problem yaşadığını anlatan çocuğa annesinin, ''Gel sana kek yapalım,'' diyerek sorunu görmezden gelmesi yada üzerini kapatma girişimi duygusal bir ihmaldir.... Oysa sorunu çözebilmek için gerekli olan etkin bir ebeveyn rehberliğinden mahrum kalmıştır. Bu nedenle bu çocuk yetişkin olup sorun çözmeyle ilgili konularda sıkıntı yaşadığında daima kendisini suçlayacak ve kendisinde eksik bir şeyler olduğunu düşünecektir. Ebeveynlerinden sorun çözmek için etkin bir rehberlik almamış olduğunu hiç fark edemeyecektir....
Sayfa 72Kitabı okudu
Çocuğunuzla en çok zorlandığınız en çok kısır döngülere girdiğiniz konulara bakın. Ödev sorumluluğunu almaması mı? Yemek hususu mu? Tuvalet eğitimi mi? Uyku problemi mi? Akran / kardeş ilişkilerindeki problemler mi? Vb …. Bunlar aktarım yaptığınız, tetiklendiğiniz yerler için size ipucu niteliğinde olabilir. Bunlar sizin çocukken en çok incindiğiniz yerler olabilir. Haklılığınıza en çok inandığınız, değişime en çok direndiğiniz ya da değişmekte en çok zorlandığınız konulara bakın. Bu hususlarda bilinçaltınız, sizin kişisel geçmişinizle ilgili bir şey anlatmaya çalışıyor olabilir.
Sayfa 58Kitabı okudu
Bir ebeveynin çocuğuna davranışlarında, kendi çocukluğundan izler görebilirsiniz. Kendi yaşadığımız ve yüzleşmediğimiz çocukluğun bir kopyasını istem dışı bir şekilde ona yaşatarak adeta şöyle deriz, ''Bak işte ben de aynen böyle hissetmiştim!'' Aslında bu, bize neler olduğunu söylemek yerine göstererek bize yapılanı tüm dünyaya deklare (açıklamak, duyurmak vb) etmektir. Yüzeyde ebeveynlerimizi idealize edip meşrulaştırıyor olsak da davranışlarımızla, ''Bakın bana aynen böyle davranıldı! Neler hissettiğimi şimdi görebiliyor musunuz?'' diye bağırırız adeta. Sanki böylece bize yapılanı telafi ediyoruzdur.
Sayfa 59Kitabı okudu