Çocukların, anne ve babaları tarafından kabul edilip, sevilip desteklenmesi, başka hiçbir kimsenin yapamayacağı kadar, onları mutlu ve yaşamlarından doyumlu kılar.
Karşılaştığı her zorlukta çocuğuna yardım eden ana-baba, sürekli başkalarından yardım bekleyen, kendi beceri ve yeteneklerine güvenemeyen kişiler yetiştirir.
Çocuklarıyla arkadaşça bir düzeyde konuşamayan baba, çocuklarına özgürlük tanıyarak onların kendi davranışlarından sorumlu bir duruma gelmelerine olanak veremeyen anne, aile içindeki katı rollere göre davranarak, "baba" ve "anne" rollerinden kopamamaktadırlar.
.. Suvankul'la birlikte geçirdiğimiz uzunca bir hayatımız da olmuştu. Çektiğimiz sıkıntıların karşılığı olan mutluluğu da yaşamıştık. Çocuklarımız, üzüntüyü de sevinci de paylaştığımız bir ailemiz olmuştu.
Hepimizin içinde bir çocuk vardır. Sağlıklı bir aile içinde büyüyen kişinin İç Çocuğu ve İç Ana-Babası birbirlerini tanır ve oldukları gibi kabul ederler. Ne var ki, psikolojik yönden sağlıklı aile sayısı azdır; çoğumuz korku, öfke ve utancın baskın olduğu aileler içinde yetişiriz.
Sanki benim sevgiye layık olmam benimle değil de onların yalnızlıklarıyla ilgiliymiş gibi. Sanki benim kimliğim benim olduğum ya da bana ait bir şeyle ilgili değil de sadece anne babamda eksik olan bir mertebe gibi.
"...Nereye gittiğimin ya da ne yaptığımın hiçbir önemi yok."
"Benim için var, bunu unutma evladım. Sana sonsuz özgürlük tanıyorum ve bu özgürlüğü onurlu bir şekilde kullanacağına inanıyorum. Bu konuda bana söz vermelisin..."
Sayfa 185 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Onların bedenlerini barındırabilirsiniz ama ruhlarını değil.
Çünkü ruhları geleceğin evinde, sizin düşlerinizde bile ziyaret edemeyeceğiniz o yerde yaşar.
Hz. Peygamber (s.a.s.) hayatının hiçbir döneminde eşlerine ve çocuklarına karşı șiddet uygulamadığı gibi onların onurunu kıracak en küçük bir söz dahi söylememiştir!.
Hz. Aişe' nin naklettiğine göre, Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmuştur;
"Sizin en hayırlınız, ailesine karşı en iyi davranandır. Ben de sizin aranızda aileme karşı en iyi davrananım."
{Tirmizî, Menàkib, 63}
﷽
"Kendileri ile huzur bulasınz diye sizin için türünüzden eşler yaratması ve aranızda bir sevgi ve merhamet var etmesi de O'nun (varlığının ve kudretinin) delillerindendir. Şüphesiz bunda düşünen bir toplum için elbette ibretler vardır."
{Rum, 30/21}
“Bu “ele bakmak”takazası kulağımda anlamı belirsiz bir tekerleme olup çıkmıştı.Beni içimden yıkan,burnumun direğini sızlatan,gene de ancak yarım yamalak anlayabildiğim bir tekerleme.”
"Anne ve babasının bunu onaylamayacaklarını biliyordu, dolayısıyla önce kendi bildiği yolda ilerlemeyi, sonra da bunun için onlardan özür dilemeyi yeğledi."