“İnsanlar özgür ama insanlık tutsak.”
Parana Yayınları, Yazarın KendisindenKitabı okudu
- Eskiden: Arkadaş olma kriteri aynı mahallede olma veya aynı okulda olmaydı.
+ Şimdi: Takipçilerinin sayısına göre.
- Eskiden: " Bu kız veya erkek bana bakmaz çok zengin " derdik. + Şimdi: " bu kız veya erkek bana cevap bile vermez " Bak kaç bin takipçisi var der olduk.
- Eskiden: Arkadaş yiyeceğini paylaşınca mutlu
Oblomov içini çekti:
- Ah! Bu hayat, dedi.
- Nesi varmış bu hayatın?
- İnsana rahat vermiyor. Başını derde sokuyor. Ne olur, şöyle bir yatıp uyuyabilsem... Hiç kalkmadan...
Bazen bir saat gecikirsin, bir yıl kaybedersin.
Oysa, kitaplardan söz ederken sesin ne kadar farklıydı.
Sayfa 15Kitabı okuyor
“Kimseyi sevmeye cesaretim yok.”
Unutmayın ki, dünya da en korkunç şey, ümidini kaybetmektir.
Sayfa 248Kitabı okudu
