_
_Altı Çizili Satırlar_
Yapıştırsam da parçalarını hayatımın Su sızdırıyordu çatlaklarından.
Sayfa 13
Bir insanın terk ettiği yurduna karşı olan duyguları asla basite alınamaz.
Gidilmişse, reddettiğiniz şeyler -baskı, can güvenliği yokluğu, yoksulluk, gelecek endişesi- olduğu içindir. Ama bu reddediş sıklıkla bir suçluluk duygusuyla atbaşı gider. Terk ettiğiniz için kendinizi suçladığınız yakınlarınız, içinde büyüdüğünüz bir ev, nice nice hoş anı vardır. Dil ya da din, müzik, sürgün dostları, kutlamalar, mutfak gibi hiç kopmayan bağlar da vardır.
“Kimlik bir yamalı bohça değildir. Gergin bir tuval üzerine çizilen bir desendir.”
Hürriyet...
Hakikaten muhtaç olsaydık, hakikaten sevseydik, o sık gelişlerinden birinde adamakıllı yakalar, bir daha gözümüzün önünden, dizimizin dibinden ayırmazdık.
Sayfa 22
Çünkü sahibini görmediği sesleri şiir sanır insan.
Sayfa 58
