a
Anı
3 memberKutsallık, günahla oynaşılarak elde edilir, yaşama tutkusunun susturulmasıyla. İnsanlar yaşamak isterler ama o, "Bu dünyadaki yaşamamızın hepsi boş." diye kandırmaya çalışır onları. Bir Rus'u buna inandırmak da çok kolaydır çünkü o her şeyden önce, kendi uyuşukluğu için bir özür bulmayı sever. Bir Rus genellikle ne bir Platon Karatayev ne bir Akim ne bir Bezonkhy ne de Nekiyudov'dur; bu adamların hepsini tarih ile doğa yaratmıştır, Tolstoy'unkilerin tıpkısı olarak değil tabii. O ancak, öğretisini daha bir etkiyle desteklesinler diye ufak tefek değişiklikler, düzeltmeler yapmıştır bu kişilerde. Ama bütün Rusya'nın yukarısıyla Tiulin, aşağısıyla da Oblomov olduğu tartışma bile götürmez.
Sayfa 36 - Yapı Kredi Yayınları, 2. Baskı, Çev. Akşit Göktürk
Bütün yaşamı boyunca ölümden korktu, nefret etti, bütün yaşamı boyunca o "yıldırıcı korku" - ölmek zorunda mıydı?..
Neden doğa, yasasını bir kez olsun çiğneyerek bir kişiye gövdesel ölümsüzlük tanımıyordu - Neden?
Sayfa 37 - Yapı Kredi Yayınları, 2. Baskı, Çev. Akşit Göktürk
“Gerçek, istenmez.”
Sayfa 37 - Yapı Kredi Yayınları, 2. Baskı, Çev. Akşit Göktürk
“Bir insan düşünmeyi öğrenmişse ne konuda düşünürse düşünsün, hep kendi ölümüdür düşündüğü. Bütün filozoflar böyledir. Ölüm olduktan sonra, hangi gerçekten söz edilebilir ki?"
Sayfa 38 - Yapı Kredi Yayınları, 2. Baskı, Çev. Akşit Göktürk
Ama o hiçbir zaman mutlu değildi, hiçbir zaman, hiçbir yerde; adım gibi biliyorum bunu: Ne "bilgelik kitaplarında" ne "bir atın sırtında" ne de "bir kadının kollarında" buldu "yeryüzü cennetinin" bütün tatlarını. Fazlaca usa bağlı böyle bir şey için, yaşamayı, insanları fazlaca tanıyor. İşte sözlerinden birkaçı daha:
"Halife Abdurrahman, bütün yaşamı boyunca topu topu on dört mutlu gün görmüş, oysa ben, gördüğüm mutlu günlerin daha az sayıda olduğunu çekinmeden söyleyebilirim - çünkü hiçbir zaman kendim için, kendi benliğim için yaşamadım - yaşayamam, - gösteriş için, başkaları için yaşıyorum ben."
Ayrıldığımızda Anton Çehov "Mutlu olmadığına inanmıyorum," dedi bana. Ama ben inanıyorum. Değildi. Gösteriş için yaşadığı doğru olmasa bile. Evet, kendine gerekli olmayanı, başkalarına, dilenciye dağıtırcasına dağıttı. Onları zorlamaktan, okumaya, yürümeye, etyemez olmaya, köylüleri sevmeye, Lev Tolstoy'un dinle ilgili düşüncelerinin şaşmazlığına inanmaya zorlamaktan hoşlanırdı. İnsanlar onca, kendilerine ya doyuracak ya da eğlendirecek bir şey verilerek uzaklaştırılmalıdır. Kişiyi rahat bıraksınlar, "öz" sorununun dipsiz kuyusu karşısındaki, alışageldiği, yıpratıcı, kimileyin de sevimli yalnızlığı ile baş başa bıraksınlar.
Sayfa 40 - Yapı Kredi Yayınları, 2. Baskı, Çev. Akşit Göktürk
İnsanlar yıpranmış, bitik düşmüş, korkunç derecede kopmuş, hepsi de ruhu kurutup tüketen bir yalnızlığın zincirine vurulmuştur.
Sayfa 41 - Yapı Kredi Yayınları, 2. Baskı, Çev. Akşit Göktürk