Gülmek... Sözünü bile edince, yüreğimiz ferahlamalı! Ama kime gülünecek?.. Ne'ye gülünecek... Ya yürek daraltan gülmeler? Onlar ne olacak? Gülmenin, bin türlüsü var. En saygıdeğeri, "kendisine gülebilen" insanınki.

Sayfa 9 - Gülmenin Zevkine VarmakKitabı okudu

Ne Güzel Günlermiş Aydın Boysan

Çisem

@Kampfwagen·

3ha

Biz, "söylemiyoruz"ama "söyleniyoruz". Konuşmuyoruz ama, mırıldanıyoruz. Biz niye böyleyiz? Genelde "sessiz"leştik. Bizdeki sessizlik, iyi huylu olmaktan mı kaynaklanıyor, yoksa içinden geçeni söylemeye, çekinmekten mi?.. Daha kötüsü, korkmaktan mı?.. Yoksa hiç günah işlenmezse, sevap işlenmese de olur sanmaktan mı? Ya aydın kişi sıfatı yakıştırılanların sessizliği, neden ola ki? Hiç günah işlemeyen, kendisini toplum görevini yapmış sanıyor. Hiç sevap işlememiş olsa bile... Oysa Dante'nin Cehennemi'nde, hiç günah işlemeyen de, cehenneme atılıyor... Hiç sevap işlemedikleri için. Toplumumuzda, "sıkıntılı insan" oranı yükseliyor. Bu nedenle, konuları daldan dala atlayan kitapları, yazmak kolaylaştı, okumak da... Örneği, elinizde.. Aydın Boysan İstanbul 2005

Sayfa 7 - SunuşKitabı okudu

Ne Güzel Günlermiş Aydın Boysan

Reklam

Enes

@enesbir·

2ay

İyi verim için zaman ve tecrübe şarttır

Böyle bereketli bir hayvanın hem içeride hem de dışarıda hakkını vermek lazım. Misal, koyun gütmeyi, hafif iş olarak gören, hata eder. Koyun gütmek, hayvanı dağda, merada gezdirmek değildir. Hayvanın karnı doymalı. Ancak bu şekilde rahat eder. Aynı insan gibi. Onlarda da mide var, bizde de. Nasıl ki insan, aç olduğunda yerinde duramaz, bir şeyler arar, ister; koyun da ağılına geldiğinde meler durur.

Kitabı okudu