a
Anlatı-Edebiyat-Roman
Çakırcalı Mehmet Efe.. Bize de derler Çakıcı...
Babam, bir kez Kemal Atatürk’le karşılaşma fırsatını bile yakalamıştı.
“EFELERİN YÜZE İNMESİ…”
“Efelerin Yüze İnmesi’ demek; affedilerek, köylerinde oturmaları, demektir. Ege Bölgesinde ünlü efelerin hemen hemen hepsi birkaç kere tabiri caiz ‘yüze inmişlerdir’...”
Sayfa 143Kitabı okudu
YOL VER GEÇELİM!...
“Çakırcalı öldürüldükten yıllar sonra bile, o yoldan geçen köylüler mezara yarım saat kala olanca sesleriyle bağırırlar: ‘Çakırcalı Efe! Çakırcalı Efe! Yol ver geçelim. Yaban değiliz!...”
Sayfa 181Kitabı okudu
YEL ÇETESİ...
“Zorunluluklar insana her şeyi yaptırır. O kadar yürümeye, kayalıklarda kaçmaya alışmışlardı ki. Çetenin bir adı da Yörükler arasında ‘Yel Çetesi’ydi...
Sayfa 107Kitabı okudu
ÇAKIRCALININ MEZARI...
“Çakırcalı Efe’nin mezarı, Aydın - Nazilli’nin dışında, yol üstündedir. Köylüler mezarı o gün bugündür evliya türbesi makamında ziyaret ederler..
Sonra bir de Çakırcalının mezar toprağı birçok dertlere deva sanılır; sıtmaya, sızıya, ağrılara birebirdir, denir, öyle söylerler...”
EŞKİYALIK...
“Sana bir iki öğüdüm var, iyi dinle:
Eşkiya demek; ‘yatak’ demektir. Yatakları eşkiyanın canıdır. Yatağını belli eden eşkiya yaşamaz. Burası senin baş yatağın. Bir daha buraya ayak basmayacaksın...”
Sayfa 32Kitabı okudu
EFELİK!...
“Efelik, Ege’de kökü taa ötelere, derine dayanan bir gelenektir. Osmanlı’dan, Bizanstan daha eski. Belki de bu dağlar dağ olalı, Zeybeksiz kalmamıştı..
Kaçakçılık bir okuldu. Delikanlıları alıp, eşkiya yetiştiren bir okul. Çok Efe’nin heybesinde atının eyerinde tütün kokusu vardı...”
Sayfa 21Kitabı okudu
Başkalarının hayatı her zaman kolay görünür. Çünkü o hayatı yaşamayız.
Sayfa 77 - Metis yayınlarıKitabı okudu
