Gerçeğin perdesi demirden olur, altında kalırsanız ezilirsiniz. Zaten tarih yazıcılığının en trajik kısmı da budur. Açayım derken perdenin altında kalanlar. Onların tarihini kimse yazmaz.
Bir mermi kaç para!" deyip meydana topladığı adamları kurşuna dizmek yerine, mermilere kıyamayıp askerlere, "Onları söngüleyin!" emrini veren komutan yoksa dedem miydi?
Yavuz Ekinci
Konuşursam sustuklarım incinir diye susardı sanki. Durmadan susardı. Sustukça o, satır satır bir defter olurdu alnı. Altı çizili cümleler yol yol olur, gider kapısı hep açık duran geçmişte biterdi.