En başından yapmamam gerekiyordu.. Dertlerimi,sıkıntılarımı anlatmamam gerekiyordu.. Değişmemeliydim.. Eskiden her şeyi içinde yaşayan, sorunlarını sıkıntılarını içine gömen Cemre değişmemeliydi.. Anlatmaya, paylaşmaya alışmamalıydı.. Tekrardan o Cemre'ye döneceğim.. Ne yaşarsam yaşayayım, ne sıkıntım ne derdim olursa olsun içimde yaşayacağım.. Sonuçları ne olursa olsun içime atacağım.. Sonucu sonum olsa bile umrumda değil.. Kimseyi dertlerimle sıkıntılarımla bıktırmak, yük olmak istemiyorum.. İnsanların yeterince derdi sıkıntısı yokmuş gibi bir de benim derdimi sıkıntımı dinlemek zorunda kalmasını istemiyorum.. Bunu yapmayacağım artık.. Anlatmayacağım.. Ne kadar ihtiyacım olsa da anlatmayacağım.. Herkesi toparlayabilirim ama kimsenin beni toparlamasına izin vermeyeceğim.. Beni eskiden olduğu gibi dertsiz, sıkıntısız, halinden memnun görsünler.. Ben tüm sarsıntılarımı, tüm fırtınalarımı içimde yaşayacağım eskisi gibi.. Verdiğim sözlerin de canı cehenneme bana verilen ve tutulmayan sözler gibi olacak verdiğim sözler.. Kimseyi uğraştırmayacağım, kendi yaramı kendim saracağım.. Şu ana kadar derdimi dinlemek zorunda kalan herkesten de özür dilerim, verdiğim rahatsızlıktan dolayı üzgünüm..