a
Attila İlhan - Ben Sana Mecburum Bilemezsin
0 üyeyalnış yaşamak
yanılmış bir kapıyım simsiyah kendi üstüme kapanıyorum seni paris'te kaybettim yanlış bir yerde arıyorum bozduğum her saat içimi büsbütün daraltıyor hiç bir mutluluğum kalmadı ne bıraktıysan harcadım inge bruckhart resimlerine bakamıyorum
Sayfa 79Kitabı okudu
Ben Sana Mecburum
ben sana mecburum bilemezsin adını mıh gibi aklımda tutuyorum büyüdükçe büyüyor gözlerin ben sana mecburum bllemezsin İçimi seninle ısıtayorum
ağaçlar sonbahara hazırlanıyor bu şehir o eski istanbul mudur karanlıkta bulutlar parçalanıyor sokak lambaları birden yanıyor kaldırımlarda yağmur kokusu ben sana mecburum sen yoksun
Sayfa 74Kitabı okudu
yanıldıkça lüzumsuzluğunu anlayıp insan yaşadığından utanıyor uykularımızda yalnızlık korkuları dışımız en küstah yanlışlıklar içimiz en başka türlü ayıp
Sayfa 80Kitabı okudu
sevmek kimi zaman rezilce korkuludur insan bir akşam üstü ansızın yorulur tutsak ustura ağzında yaşamaktan kimi zaman ellerini kırar tutkusu bir kaç hayat çıkarır yaşamasından hangi kapıyı çalsa kimi zaman arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu
Sayfa 75Kitabı okudu
hep yanıldık mı kimbilir inanmak gelmiyor içimden o yanlış tren bindiğimiz midir azala azala unutulduğumuz
Sayfa 80Kitabı okudu
lütfen, 𝑘𝑎𝑓𝑒𝑠𝑖𝑛𝑑𝑒𝑛 çı𝑘𝑎𝑟 𝑦ü𝑟𝑒𝑘 𝑑𝑖𝑦𝑒 𝑡𝑎şı𝑑ığı𝑛ı.
( attilla ilhan)
