Gezegenimizi geniş bir perspektif ile sunuyor,sessiz olmasına karşın hipnoz ediyor sizi, nasıl bittiğini anlayamıyorsunuz. İnsan ve inanç ağır olarak işlensede ben insanın dokunduğu her şeyin ne kadar çirkinleştiğini düşündüm. Sadece rahatı için tüm dünyayı ve yaşayan canlıları kendisine köle edebildiğini gördüm. Üstelik belgesel tüm süre boyunca gündüz işlenirken kapanışı geceyle yapması da çok vurucu oldu. Çünkü vermek istediği mesaj 'saygı', insana inandığına canlılara ve dünyaya oysa ki insan bunun bitiminde gördüklerini unutacak tekrar kendi bakış açısına dönecek ve o karanlıkla bu kadar farklılığı bir daha göremeyecek.