Kendime hayret ettim bugün..
Biri benden kitap istedi ve ben hayır dedim..
Ben..
Ve hayır demek
Ben yaa bennn
Önce olsa bide şu bu kitap var diye eline tutuştururdum herhalde
Neyse diye bir kelime bulmuşlar, heryere yakışıyor. insan bazen tüm kırgınlıklarını, Öfkesini, kavgasını bazende koskoca bir ömrü bir. "Neyse'ye sığdırıyor. Söyleyecek çok sey var ama Neysee.....
Sevgililik +18 haline gelmiş Allah sonumuzu iyi getirsin..
Anlatacaklarım var(Kişisel Günlüğüm):
Çoğu zaman danışanlarımdan duyduğum şöyle bir cümle var(Elhamdülillah):
"Sizinle konuşmak çok iyi geldi"
Hâlbuki ben dakikalarca yaptığım tek şeyin sadece susmak olduğunu bilirim.Sadece susarım ve nasıl olurda bir insana bu kadar iyi hissettirebilirim diye düşünürüm.
Sonra fark ederim ki ruhu yaralanmış insanlar cümleleri yarım kalmış insanlardır aslında.Yaşanamamış anıların, söylenememiş sözlerin, tamamlanamamış hikâyelerin kahramanlarıdır her biri.İyileşmek için tamamlanmaya, tamamlanmak için hikâyelerini anlatmaya ihtiyacı vardır hepsinin.
Diyor ya Derviş:
En güzel nasip, herkesin bir şeyler anlatmak istediği şu yalan dünyada seni dinlemek isteyen birine rastlamaktır.
...
Anlatmak insanı iyileştiriyor dostlarım.Boğazımıza kadar dünyaya battığımız bu eksik ve muvakkat hikayede nefes almak için, iyileşmek için, yaşamak için dinlenilmeye ihtiyacımız var...Hem de çok...
*
"05.05.2024 Pazar"
Saat: 05.20
Konuşmaya başlamak çok iyi geldi ...🤍
“Ruhum başkalarının acılarına uyandı” diyor bir bilge, “Nasıl oldu da bu kadar şanslı oldum?” Hissedebilmek büyük lütuf. Başkasının acısına uyanabilmek, ötekinin derdinin bizim içimizde bir huzursuzluğa yol açabilmesi adeta bir ayrıcalık. Çünkü başkalarının ıstırabından yüz çevirdiğimiz her seferinde, kalp ölüyor.
İyiliğin özünde kendinden başka biri olmanın neye benzediğini hayal edebilmek yatar. İyiliğin çoğalması, empati ve merhametin yaygınlaşıp kök salabilmesiyle mümkün.
İnsanın ve tüm diğer varlıkların haysiyetine duyduğumuz derin inanç bizi harekete zorlar. İyilik bizi vicdanlı olmaya çağırır ve bu çağrıya kulak vermek, devredilemez bir sorumluluktur.
Kemal Sayar
İçimdeki çocuk yağmurda ıslanmayı seviyordu, gözyaşında boğulmayı değil.
Kalbinden geçenleri anlatacak bir kelime bulamadığında "Sen biliyorsun Ya Rabbi" demenin tevekkülünü bizden alma Allah’ım..
İçinde Allah olan kalpler var. "Ahı” yerde “iniltisi" gökte kalmaz.