Karanlığım,evet benim karanlığım,benim siyahım,artık gerçekten sevdiğim karanlığım.Hiç kimsenin sahte ışığıyla aydinlatmasina izin vermeyeceğim karanlığım.
İnsanin kendiyle barışık olması,kendini hertürlü sevmesi,olumlu olumsuz her yönünü kabul etmesi için uzun bir zaman gereklidir.Bu zamanın çoğunu bitirdim sanarim. Bu yüzden karanlığımı seviyorum.Artık ihtiyacım yok sahte insanların sahte ışıklarına.
Boşuna demiyorlar "Yaşadıklarımız bizi biz yapandır".Evet şuan bu şekilde düşünüyorsam,bir nevi yaşadıklarım sayesinde.
Teşekkürler hayat,benden aldıkların için.
Teşekkürler hayat,gerçeklerin acı olduğunu öğrettiğin için.
Ve teşekkürler hayat beni yere düşürüp,yeniden ve daha güçlü şekilde ayağa kalkmamı sağladığın için. :)