Günaydın.
Kaybettiklerimize üzülürüz de, hiç elde edemediklerimize nasıl üzülürüz? İnsan ne garip. Rabih Alameddine şöyle der:
"İnsan hiçbir şeyin kaybını, ‘olabilirdi’lerin kaybı kadar derinden duyumsamaz. Hiçbir nostalji, asla gerçekleşmemiş olan şeylere duyulan nostalji kadar acı vermez." Çok düşünmemek gerek sevgili okur. Güzel bir hafta dileriz. Var olun.
Günaydın. "Ben sana teşekkür ederim, beni sen öptün / Ben uyurken benim alnımdan beni sen öptün / Serinlik vurdu korulara, canlandı serçelerim." Bir Ülkü Tamer şiiri gibi olsun günümüz sevgili okur. Serin, mavi! Var olun.
Benim gerçekten sevdiğim insanlar azdır, beğendiklerim ise büsbütün az. Dünyayı görüp tanıdıkça hoşnutsuzluğum artıyor. İnsanların iç yüzünün nasıl hiç göründüğü gibi çıkmadığını; iyi ya da akıllı gibi görünenlere bile nasıl hiç güven olmadığını her gün daha açıkça anlıyorum.🌼