Kendimi çevremdeki insanlardan gittikçe uzaklaşmış hissediyordum. Fiziksel bir şekilde değil, artık kendimi toplumun dışında görüyordum. Gündelik hayatı bozan tuhaf bir varlıktım. Ama ilginçtir ki, diğerlerini garip gören bendim, onlar beni değil. İnsanlar benim varlığımın farkına varmıyordu.
Yolum az düz ve çokça yokuş, ağır aksak gidiyorum hayat yolunda kendi halimde ve kendi hızımda, asla kimseyle yarış halinde değilim. Böyle diyorum diye küçümseme beni, kendi halinde kendi ritmini bularak yaşamak az buz iş değildir, çok zaman ve bir o kadar çok da bedel ödetir insana.
Sayfa 15 - Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık·Kitabı okudu