İnsanın kalbinde daima aşkı bekliyen bir yer vardır. İnsan, kendi kendisinin dışına çıkmak suretiyle meydana getirdiği boşluğu önüne geçilmeyecek bir şekilde doldurmaya çalışır. İnsan tek olduğu zaman eksiktir; mesut olmak için, başka birisini bulması lazımdır.
Hakikat, o kadar naziktir ki, insan ondan azıcık uzaklaşınca hataya düşer: fakat, bu hata o kadar zayıf ve eğretidir ki, insan ondan uzaklaşmadan bile kendisini hakikat içinde bulur.