Agamben biyopolitikayı tamamen ölüm politikasına indirgemektedir. Foucault'nun ya da Hardt ve Negri'nin dikkati çektiği "üretici" veyahut "yaşatmaya dayanan" biyopolitik teknikler, büyük oranda Agamben'in tartışmasının dışında kalır.
Agamben'in entelektüel veriminin doruk noktası kabul edilen Homo Sacer, bir açmazı temele alarak modern politik yaşamın kalbinde yatan egemenlik mantığını gözler önüne sermeye çalışır. Agamben'in felsefesinin temel amacı, açmazların nasıl işleme konduğunu göstermektir.