Yaş 30+ 2 😌
Kendi özümü unutmadan, inancımı yitirmeden yeni bir yaşıma daha adım atıyorum.
Sen de unutma canım kadın..
Bugün bitmez, geçmez sandığın her şey geçici unutma. Varsın açılsın o kapanmayacak sandığın yaralar, varsın aksın gözyaşların çaresiz sandığın anlarda. Hepsi senin için unutma.
Hep düş hep kalk.. Düşünce kaldır kafanı bak yukarı en inançlı gözlerle ışığın, bir yerlerden seni bekliyor olacak inan!
Ben bu sene konfor alanımdan çıkışımı kutluyor, kendimi içimdeki en neşeli , çocuk ruhlu kızla sarıp sarmalıyor ve sana sesleniyorum canım kadın..
Sonunu güzel düşlediğin masallar güzel bitmeye mahkumdur…
Peki sen de kendi masalını yazmaya var mısın?
Bir kitapsever için en güzel hediye kitaptır elbette, lakin bal evlatların minicik elleriyle yaptığı resimler ve oğlumun kendi ayracını bana vermesi en değerli hediye :) kitaplarım için ayrıca teşekkür ederim :) iyi insanlar iyi ki varlar.
Hayat mı yoksa yaşamaya çalışmak mı?
Hangisi daha çok bilmem ama hırpalanmışız, kırılmışız, kendimizi kaybetmişiz belki. Bi noktada insanın kendini tekrar bulabileceğine inananlardanım ben, elbette tekrar bulacağız kaybolan benliğimizi ama eskisi gibi değil. Bambaşka insanlar olarak.