VEDA
Ben elif…
Elleri kınalı elif…
Yüreği yaralı elif…
Yârimin veda busesi alnımda,
Düğünümün kınasını yıkamadı sular daha…
Ben elif…
On yedisinde gelin, on sekizinde ana,
Hamur kokar ellerim, ekmek kokar, aş kokar,
Anadır bağrım evlat kokar, süt kokar.
"Gidiyorum!" dedi yiğidim, gözleri dolarken kanla...
Gördüm, cennete