Ne güzel adamlar var.
Seven
Özleyen
Bekleyen
İhanet denir bilmeyen
Aşık olabilen
Ve birde kadınlar var
Böylesi adamlara hiç denk gelmeyen .
“Benim adım Cemal Süreya. Kürt Cemo derler bana. Alevi ve Kürdüm. Zazayım da. Çoğusu bilmez bu yönümü. Küçüktüm ve sürgün edilmiştik. Arkadaşlarıma alay konusu oldum hep. Zaten Kürt Cemo lakabını da onlar taktı lakab olarak. Daha rahat alay ediyorlardı. Ben bu şekilde büyüdüm. Anasız, babasız. Her küçük çocuk görüşümde ağlarım ben. Yaşayamadığım çocukluğuma. Ne zaman mutlu bir aile görsem, o an çekerim fotoğrafını.
Tek fark ne biliyor musunuz ? Çektiğim fotoğraf karesi her seferinde aynı. Kalemimle çekiyorum çünkü... O kılıçtan kuvvetli olan kalemimle... Hüzün var çünkü o karede... Gözyaşı var...
Az önce gelirken çektiğim bir fotoğrafı sizlere sunmak isterim.
Durakta üç kişi vardı.
Adam, kadın ve çocuk...
Adamın elleri ceplerinde,
Kadın çocuğun elini tutmuş.
Adam hüzünlü,
Hüzünlü şarkılar gibi hüzünlü.
Kadın güzel,
Güzel anılar gibi güzel.
Çocuk
Güzel anılar gibi hüzünlü
Hüzünlü şarkılar gibi güzel.
İşte böyle sayın heyet. Şimdi karar sizin.
Benim adım ya Kürt Cemo olur, devam ederim kaldığım yerden hayatıma; ya da koyarsınız adımı Cemal Süreya, unutamazlar beni 100 yaşıma bastığımda da.
Çünkü biliyorum ki; Hayat kısa kuşlar uçuyor...”
Anılarla düşler iç içe gelişir.Birbirinden ayrılmaz. Düşler anıların kız çocuklarıdır.Sen yaprak bakışlı küçük kız , eğil bir yol öpeyim yanağından.
Sayfa 95 - Can Yayınları 6. BaskıKitabı okudu
Ama Aragon'un şu dizesi de bir gerçek:
"Göğsüne bastırırken kırar sevdiği şeyi"
Sayfa 43 - Can Yayınları 6. BaskıKitabı okudu
"Ne çıkar yanımda olmasan! kalbim senden ibaret değil mi?
Uzaktan sevmek zor" demişsin? Etme sevdiğim.. Görmeden sevmek ibadet değil mi?
Şimdi bir güvercinin uçuşunu bölüşüyoruz Gökyüzünün o meşhur maviliğinde...
Seni sevmek ne güzel!
Kadınım.
Yârim.
İpekböceği sesli sevgilim !
Sayfa 65 - Can Yayınları 6. BaskıKitabı okudu