"Yaşayanlar unutmuştu bizi
Biz öldüğümüzle kalmıştık"
burun buruna ...
" ŞARKILAR, yani BARIŞ, yani GÖKYÜZÜ
Yani bazan BURUN BURUNA geldiğiniz
KÖŞEBAŞLARINDA "
"oysa ben senin gözlerinsiz
edemem bilirsin...
Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu
İki kere öpeyim desem
üçün boynu bükük ..."
İki il öncə, tam da bu vaxtlarda qabağıma çıxmışdı Cemal Süreyya’nın bu möhtəşəm şeiri. İndi də… Zaman sürətlə keçir, elə deyilmi? Bəlkə də, dəyişən zaman deyil, biz və düşüncələrimizdir…. İki yıl önce, tam şu sıralarda karşıma çıkmıştı Cemal Süreyya’nın bu eşsiz şiiri. Şimdi de… Zaman hızlı geçiyor, öyle
Bak; papatya mevsimi geldi.
Mevsimlerden papatyayı severim.
Sonra seni.
Sonra yine seni.
Ve hep seni
Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgideydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evelsi günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hiç olmamıştı
Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı İstanbullar
Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek
Ki Karaköy köprüsüne yağmur yağarken
Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
Çünkü iki kişiydik.
Tam olarak böyle oldu..
Gitmekle gidilmiyor ki
Gitmekle gitmiş olamazsın;
Gönlün kalır,
Aklın kalır,
Anıların kalır.
- 
Cemal Süreya
Hiç kimseyi, rüyanda görecek kadar sevme. Çünkü o zaman uyusan da geçmez…
Cemal Süreya