Okuduğum en iyi çizgi romanlardan biri. İran iç savaşında aile, arkadaşlıklar, komşuluk ilişkileri, yaşam mücadelesi. Duygu yüklü, hem sevgi, hem hüzün. Görseller sanatsal bir haz veriyor.
"Başarısız olduğu günlerin sonunda... Yolun kenarına oturup talihsizliğine lanet ederdi. Er ya da geç iyi bir insan yardım amacıyla yolda dururdu. O da yardım etmek isteyen kişiyi ve yanında kim varsa herkesi -karısı ya da çocukları- katlettikten sonra, cesetleri kendi arabasına koyar, arabayı ateşe verir ve onların arabasıyla yoluna devam ederdi. Sonra depoyu doldurur ve dünyanın etrafında dolaşmayı bir kez daha denemek için güneşin doğmasını beklerdi."