Daima daha iyi olma hırsım var. Kendimle yarışıyorum.
Sayfa 121Kitabı okudu
Tek hedefin başarmak, kazanmak olmalı. Bu hedefe götüren yolda tüm engelleri aşmak için kendine inanmak senin yolculuğunu kolaylaştıracaktır.
Sayfa 120Kitabı okudu
Daima disiplinli, planlı, azimli, hırslı ve fedakar olmayı bilmelisin.
Sayfa 116Kitabı okudu
Sen de başaracaksın. İnan, çalış ve vazgeçme...
Sayfa 126Kitabı okudu
“Balıkların çoğu yaşlandıkları zaman ömürlerini boşu boşuna geçirdiklerinden yakınırlar. Sürekli sızlanır, lanet okur, her şeyden şikayet ederler. Ben bilmek istiyorum; gerçekten de yaşamak dediğimiz şey şu bir avuç yerde yaşlanıncaya kadar dolaşıp durmaktan mı ibaret; yoksa dünyada başka şekilde yaşamak da mümkün mü?”
Can YayınlarıKitabı okudu
“- Yavrucuğum, ırmağın başı, sonu olmaz ki. İşte hepsi bu kadar. Irmak hep akar durur ve hiçbir yere de varmaz.
- Ama anneciğim, her şeyin bir sonu olmaz mı? Gece sona erer, gündüz sona erer, ay öyle, yıl öyle...”
Can YayınlarıKitabı okudu
Çok uzaklarda göl görünüyordu.
Nasıl da sessiz ve tek başına öylece uzanıyordu.
“Ben öldüğümde böyle olacak demek,” diye düşündü Ördek.
“Göl tek başına kalacak. Bensiz.”
Sayfa 21 - Hep KitapKitabı okudu
Ölüm, Ördek’e dostça gülümsedi.
Aslında bir an için kim olduğu unutulursa Ölüm çok hoş biriydi.
Sayfa 11 - Hep KitapKitabı okudu
Aklın alt edemeyeceği şey yoktur.
Sayfa 28 - Kırmızı Kedi ÇocukKitabı okudu
Yaşam denen şey herkese eşit dağıtılmıyor ki…
Sayfa 19 - Kırmızı Kedi ÇocukKitabı okudu
insanlar çok şey bilenleri kolay kolay konuşturmazlar.
Sayfa 14 - Kırmızı Kedi ÇocukKitabı okudu
Artık bir çekirdek değildim kendi içimde büyümüş ortadan kaybolmuş başka bir şeye dönüşmüştüm. Elbette çekirdek olduğum sıralarda tam gelişmiş bir çekirdektim ve daha fazla büyüyemez ya da hareket edemezdim. Oysa şimdi bir ağaç olmak üzereyken tümüyle eksik bir ağaçtım, yine de büyümek ve hareket etmek için çok fazla yerim vardı. Tamamlanmış bir çekirdekle tamamlanmamış bir ağaç arasında ne farkı olduğunu düşündüğümde, tamamlanmış bir çekirdeğin bir sona ulaştığını, şayet değişmezse çürüyeceğini, oysa tamamlanmamış bir ağacın harika bir geleceği olduğunu anladım. Her şey saniyeler içinde değişiyor, bu değişiklikler üst üste alıp dikkatle ölçüldüğünde bir de bakıyorsunuz artık o şey, eskiden olduğundan başka bir şey olmuş.
Anlıyorlar sevgiyi. Çiçekler bile güzel söz duydu mu coştukça coşuyor. Bir de insanı düşünün... Güzel sözler ruhları gül bahçesine çevirmez mi?
İşte böyle evladım. Bebekken sırtın üşümesin istedim, ördüm. Yaşlanınca da elimin sıcaklığı sırtında olsun istiyorum. İşte böyle, hayat dediğin iki yelek arası mesafe.
Minik bir kalpten geçenler
“Bana yüklenen görevlerden arınsam, nasıl bir yaşam sürerdim acaba?”
Sayfa 64 - Günışığı Kitaplığı
