Gülüşlerin olurum dayıcığım ❣️🌼☺️
En mutlu olduğum anlar ..
Çocuklar iyi ki var .🙏
... Bunu sen mi yaptın? diye onu suçlamayacağım.
Kendini bu kadar yıpratmasaydın be çocuğum :))
.
"Ben de seninle kitap okuyabilir miyim?" dedi
"Gel tabi ki al oku" dedim (10 saniye baktı)
"Tamam bu gecelik bu kadar yeter" dedi ve gitti..
Bir Gönülüllük Masalı
Bugün rotamızı Eskipolat köy okuluna çevirdik.Değerler eğitimi işleyip bahçede keyifli vakit geçirdik.Kitap hediyeleriyle onlarca küçük kalpte iz bırakan 
KahveCan abimize teşekkür ederiz💕🌸
instagram.com/reel/C014x_MM8W...
Gelişmesine önem verilmemiş her çocuk milli servete bir ihanettir..
Sevgi...
Nedir sevgi?
Tadına doyamadığımız yemek mi?
Hasretini çektiğimiz vatan mı?
Çocuklarına bütün sevgisini veren ebeveyinler, ben dahil...Gerçekten anlıyor muyuz onları? Ulaşabiliyor muyuz onların dünyasına? Eğer cevabınız "evet" olursa..daha detaylı düşünün derim. Uslu çocuğumuz var. Konuşuyor muyuz onunla yeterince? Anlatıyor mu, yada anlatabiliyor mu acısını, tatlısını bize? Bir de geçmişimize gidelim. Kendi çocukluğumuzla karşılaşalım. Mutlu anlarımız, üzgün anılarımız...Kim vardı yanımızda? Yada var mıydı olması gerekenler? Bizi şu halimizle şekillendirenler mi daha mutluydu, biz mi? Hadi bir de en üzgün, yalnız, kimsesiz anımızı çıkaralım belleğimizden. O an ne düşünüyorduk? O anı tekrar gözden geçirelim. Biz bize sarılalım, şuankı benimizle çocuk benimize sarılalım, "yalnız değilsin", "artık ben varım, beraber aşacağız!" diyelim.
İşte bunu yaparsak belki, ama belki anlarız çocuklarımızı. Neden hırçınlar? Nerede yanlış yaptık? Acaba yeterince yanında olabiliyor muyuz? Ben bu soruları veriyorum kendime. Onlar bunu anlamasa da, bazen sinirli, bazen çekilmez, bazen huysuz olabiliyorum, ben bile bana dayanamıyorum bazen. İletişim kurmak için çabalarken doğru adımı atmayan benimdir belki...
Sahiplenelim, lütfen, çocuklarımızın bize yansıtmadıkları, yansıtamadıkları yanlarını görmeye çalışalım. Kırgın, üzgün, incinmiş çocuklar bazen bizi üzmemek için "her şey yolunda" mesajı verebilir. Aldanmayalım. Bu gün bizden alamadıkları sevgini yarın yaralar alacakları yerde ararlar....
Kitabsever
Yıllar geçti küçüğüm, yıllar. Hala bir masal okunsa, okşanmadı diye kestiğin saçlar geliyor aklına. Unutmak mevsimi uğramadı mı sana?
“Çocuklar o kadar masum ve beyazdı ki, kendi karanlığımızı onlara sıçratmaya hakkımız yoktu.”
Sayfa 181Kitabı okudu
"Çocuğu olan, onunla çocuklaşsın!"
"kendi kalemimden"
Her evde bir telaşe var, bütün evlerin ışıkları yanıyor. Yine gelmiş "ya şehr_i ramazan".
Her aile toplanacak yine bir masanın başında, tebessümler konucak yüzlere.
Ve yine unutulacak yetim bırakılan çocuklar sokaklar da . Anne şefkatini arıyacak bir kaldırım taşında. Ağlıyacak kimsesiz kalan yüreğiyle elinde ekmekle koşan çocuğun arkasından. Ağla çocuk vallahi yetimleri gözeten PEYGAMBER (s.a.v) göç edeli çok oldu!❁
Çocukluk... Masumiyet...
Ofisimin ağır misafiri (dört yaşında) der ki:
- İşlerin bitince dışarı çıkıp bu kalpleri insanlara dağıtalım mı?
Çıkıyoruz biz kalpleri dağıtmaya...