ç
Çocuklar ve Büyükler
2 üyeTakip
Ah, ne zaman sokakta tek başına ağlayan bir çocuk görsem, yorgun kalbimin sarsan dehşeti, bana, çocuğun üzüntüsünden daha fazla üzüntü verir. Duygusal yaşamımın her gözeneğiyle üzülürüm, çocuğun önlüğünü kavrayan benim ellerimdir, ağzım gerçek gözyaşları nedeniyle bükülür, zayıflıpım, yalnızlığım...
Çok küçükken duymuştum, bir insan öldüğünde uzamış saçlarının içinde kuluçkaya yatan bitler yastıkların üzerinden korku içinde kaçışıp aileyi rezil ederlermiş. Bu bana öyle bir ibret olmuştu ki, okula gitmek için kafamı kazıtmalarına ses çıkarmamıştım, kalan tek tük telleri de hâlâ minnettar köpeğin sabunuyla yıkarım. Şimdi düşünüyorum da, demek daha çok küçükken ölüm duygusundan fazla edep duygusunu geliştirmişim.
Çocukları sever misin, Alyoşa? Sevdiğini biliyorum, niçin yalnız onları ele almak istediğimi anlarsın. Yeryüzünde acı çekmeleri elbette babalarının yüzündendir, elma yiyen babaları yüzünden ceza görüyorlar ... Ama bu öteki dünyadan gelme, yeryüzünde insan yüreğine tama men yabancı bir görüştür. Bir suçsuza, hele bu derece masum bir yaratığa başkasının günahları ödetilemez!
Sayfa 316Kitabı okudu
Dəyərli olan hər şey gözəgörünməzdir♡
"Büyüklerin hep bir açıklamaya ihtiyacı oluyor."
Sayfa 6Kitabı okudu
Öyle ya, tüm yetişkinler vaktiyle çocuktu.
Sayfa 3Kitabı okudu