Çocukların hayatında güzel etkiler oluşturmak isteyen yetişkinlerin, en başında kendi düşünce ve davranışlarını gözden geçirmeleri, düzenlemeleri gerekiyor.
Dimitri Christakis'in araştırmasına göre çocuklar televizyondan ne kadar ses duyarsa, anne babasından o kadar az ses duyar, daha az kelime kullanır ve karşılıklı konuşma sırasında daha az söz söyler. Çocuğun televizyon seyrederken yalnız olması veya odada bir büyük olması ise bu bulguları değiştirmez. Çocuğun medyayla haşır neşir olduğu her bir saat karşılığında çocuğa ailesi tarafından 500-1000 arası daha az kelime söylenir. Erken yaşta televizyon izleme ile dil ve bilişsel testlerde daha başarısız olma arasındaki bağlantı belki de bundandır.