d
Depresyon
4 member · 1 new post"Amerikan toplumunda depresyona giren ve hatta intihara teşebbüs eden insan sayısının iki mutlu olay öncesinde artış gösterdigi söylenir. Bu iki mutlu olaydan ilki, o toplum için en önemli dini bayram niteligi tasıyan ve bu geniş ülkenin orasına burasına dağılmış aile fertlerinin hepsinin yıl içinde bir araya gelebildiği tek zaman olan Noeľdir. Digeri ise bir okuldan mezun olan insanların genellikle altı yılda bir bir araya geldikleri 'class reunion' lar...Ancak bu olayların yaşandığı toplumun insanların başarılarıyla deģerlendirildiği, bașarının ise maddi boyuttaki ilerlemelerle ölçüldüğü bir toplum olduğu hesaba katıldığında, bu garip ve gayrimakul durum kolaylkla anlaşılır hale gelir.
Bașarının belirleyici olduğu bir sosyal zeminde başarı hedefini tutturamayan, tutunamayan, başaramayan insanların payına düșen șey elbette depresyondur. Noel zamanı demek, annesinin ne zaman adam olacağını soracağı, babasının bir türlü düzgün bir iș tutturamayışından şikâyet edeceği, küçük kardeșinin aldığı yeni araba ve giydiği elbise ile onu ezeceği, kardeşinin karısının ve çocuklarının gözleri önünde küçük düșeceği zaman demektir."
"Bu dünyada çalşıp kazananlar kadar çalışıp kazanamayanlar vardır. Düşünüp bașaranlardan fazla, düşünüp başaramayanlar vardır. Çünkü başarı O'ndandır ve O bize başarıyı başkalarını ezelim diye değil, başkalarına yardım elini uzatalım diye verir.Kitabı okudu
Denizin yanı başındaki bu kuyu nasıl böyle kurumuştu? İçimdeki hayat gibi. Neşe gibi. Mutluluk ve bütün güzel hisler, duygular gibi. Bir kadını şu kuyu gibi kurutan nedir?
Sayfa 139Kitabı okudu
...gezegenin yarıçapı kalbinkiyle eşitti.
Sayfa 221 - Hep KitapKitabı okudu
Depresyon güzel tarif edilmiş
Ama üzücü, gerçekten üzücü şeyler anlatmam gerekiyor şimdi. Özellikle kız kardeşim Liza üzerine. Gerçek mutsuzluk onunkidir işte! O zavallının bahtsızlığının, kara talihinin yanında benim birtakım şanssızlıklarımın, başarısızlıklarımın ne anlamı olabilir! Önce, Prens Sergey Petroviç bir türlü iyileşemedi. Mahkemeye bile çıkmadan hastanede öldü. Prens Nikolay İvanoviçten önce öldü. Beklenen bebeğiyle yapayalnız kalacaktı Liza. Hiç ağlamadı. Görünüşte durgundu bile. Uysallaştı, sessizleşti. Eski heyecanı sanki bir anda ruhunun derinliklerinde bir yerlere gömülüp kaybolmuştu. Anneme ev işlerinde sessizce yardım ediyordu. Hasta Andrey Petroviç'e bakıyordu. Ama dünya yıkılsa umurunda değilmiş, buralarda gelip geçiciymiş gibi ağzını bıçak açmıyordu. Versilov'un sağlığı biraz düzelince bu kez çok uyumaya başladı. Bazen kitap getirdiğim oluyordu ona. Birini bile okumuyordu. Hızla zayıflıyordu. Hemen her seferinde o niyetle yanına gitmeme karşın, onu avutmak için bir şey söylemeye cesaret edemiyordum. Yanında tuhaf hissediyordum kendimi. Konuşmaya girmek için sözcük gelmiyordu aklıma.
İnsan hayatının anlamını ve değerini sorgulamaya başladığı anda hastalanır; çünkü ikisinin de nesnel bir varlığı yoktur. Bu soru tatmin edilmemiş bir libidonun, başka bir şey olduğunun itirafıdır ki bu da üzüntü ve depresyonla sonuçlanacak bir mayalanma sürecidir.
-Sigmund Freud